CHWILOWO NIEDOSTĘPNE
FRAGMENT
Nieregularne kłębuszki pary, tańczyły nad ciemno granatowym kubkiem, na którym splatały się zaczerwienione od temperatury herbaty dłonie. Niby była w niewielkiej kuchni wsłuchując się w płynące rozmowy, a jednocześnie uciekała myślami do minionej nocy. Czuła się jak wariatka, którą zapewne, już dawno się stała, błądząc nad przepaścią. Już od dawna wszystko było nie tak jakby chciała. Straciła kontrolę, obwiniając o to wszystkich, tylko nie siebie. Wszystko już od dawna było nie tak. A właściwie to ona była nie ” tak”. Jedyna osoba, która potrafiła dostrzec w jej istnieniu jakikolwiek sens, irytowała ją do granic możliwości, bezczelnie zaburzając jej „świętą przestrzeń życiową”. Lecz nie ów zaburzenia były dla niej największym problemem. Problemem była ona sama, a właściwie to jej indywidualna reakcja, która tak sprzeczna była z poglądami. Powinna go uderzyć, z wyzywać, powinna wrzeć w niej wściekłość, a jednak pozwoliłaby blady, ciepły policzek wtulił się w jej dłoni ciepłym muśnięciem łagodząc ból.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz