CHWILOWO NIEDOSTĘPNE
FRAGMENT
Przyglądał się jej uważnie. W jednej chwili zapragnął poczuć pod palcami aksamit jej wrażliwej skóry. Chciał muskać swoim dotykiem każdą część jej osoby. Chciał roztopić roziskrzony w nim ogień na jej ciele. Wiedział, że nie może. Wiedział, że mu nie wolno. Była puchem zamkniętym w czterech szklanych ścianach. On mógł tylko patrzeć przez szklaną powierzchnię na to, jak rzuca się we wszystkie strony, usiłując uchwycić naparstek zewnętrznego powietrza. Szybę zawsze mógł zbić. Tylko wtedy skaleczyłby swoją jedwabną skórę, a ją musiałby uczyć życia na zewnątrz. Musiałby pokazać jej, jak stawiać każdy krok po kolei. Przerażony był tym, że nie będzie potrafił tego zrobić. Więc on nadal patrzył, a ona nadal była zamknięta. Dzieliła się swoim tlenem z przywiązanym do kolumny wystającej z podłogi, mężczyzną. To właśnie miłość do niego sprawiała, że ciągle odchodził. I zawsze wracał. Będąc teraz tak blisko, na jeden dotyk chyba mógł sobie pozwolić. Bo zabronić sobie tego nie potrafił. Lub po prostu nie chciał.
autorka: Minerre
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz